Hüzün Şiiri - Mehmet Cıngır

Gelince sonbahar,kaplar ruhumu bir hüzün.
Kaplamış gökyüzünü kara garip bulutlar.
Seçilmiyor bulutların gerisinde yüzün,
Yandı deniz gülüm,tükendi bir bir umutlar.
Her geçen günde tükeniyorum ben azar azar,
Şimdi sen gelsen ne yazar gelmesen ne yazar.

Defalarca çağırdım seni ta ötelerden
Deniz oldu gözyaşlarım bir kere silmedin,
Hiçbir çağrıma benim cevap vermedin,neden?
Şu garibin yüzüne bir kerecik gülmedin.
Yokluğunda senin mezarımı eller kazar,
Şimdi gülsen ne yazar gülmesen ne yazar.

Seni sevmekten başka yoktu benim niyetim,
Beni öksüz çocuklar gibi bırakıp gittin.
Kıvılcım düşürdün yüreğime kodun yetim,
Fırtınalı havalarda beni neden ittin?
Ne adımı bildin ne yüzüme kıldın nazar,
Şimdi bilsen ne yazar bilmesen ne yazar.