Hüzün Şiiri - Melih Coşkun

Hüzün;
Sadece kendini yaşamak
Terli bir ağustosun ilk sabahı
Kendi ölümünü düşünüp
Eksik kalacaklara ağlamak...

Ah be çocuk
Geceyi dilsiz mi sandın yoksa
Bunca sırrını saklarken karanlığında
Yoksa bilmeden mi dokundun
Çocuk parmaklarınla
Terli alnına İstanbul kaçkını bir düşün...

Ey hüzün,
Adıma hep yakın dursun adın
Rimelsiz bir gözün
Hakikiliğinde seviyorum seni...