Hüzün Şiiri - Neslihan Dinç

Yeni doğan güneşle çıkmıştım yola
Her şeyi geride bırakıyorum şurada
Daha dün açmışken dünyaya gözlerimi
Doyasıya tadını çıkarırdık burada

Karanlığın içinde kayettim kendimi
Valizimin içine doldurmuştum hayallerimi
Hayallerim,en büyük servetim
İşte gidiyorum,gideceğim

Şimdi dört duvar arasındayım
Günler hızla geçiyor farkındayım
Tükenir günler,hasret bitmez
İçimize düşmüşse bu ayrılık

Çiçekler açılmayacak bir daha
Kurudu gül,sustu bülbül
Yağan yağmur değmeyecek toprağa
İnsanlara sevinç,bana hüzün

Rüyalarıma bıraktım kendimi
Umudum gelecek hayalim geçmiş
Hayalim saklıdır sessizliğimde
Dalıp gidiyorum hüznümün edasına.