muhanmmet faruk koca
İçim ağlıyor bir keman gibi hüzünlü,
Kayıp giden avuçlarımdan zaman,
Tutupta saramadım seni sevdiceğim,
Öylece kayıp gittin avuçlarımdan,
Bir yalnızlığım kaldı birde bıraktığın hüzün,
İçimden kapardın çaldığın benden beni,
Şimdi bir kaman gibi ağlıyor hüzünlü,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta