Huzun... Şiiri - Hasret Yeniyer

Gitme vaktin gelmedi mi senin...
Tren kalkıyor...Sirenler ötüyor...
Seni bekliyorlar gönül yarası...
Toplanmışlar..
Ama ne gariptir ki arkandan ağlıyorlar...
Neden ağlıyorsunuz diye sordu...
Sanma ki gidişine ağlıyoruz...
Sanma ki seni özleyecegimizden...
Senin için degil bu gözyaşları...
Seninle birlikte iken kaybettiklerimee...,
Seninle birlikte iken hayattan sildiklerime...
Seninle birlikte iken görmezden geldiklerime...
Seninle birlikte iken güneşin ışıklarına karşı kendimi korumama...
Seninle birlikte iken sogugun canıma işlemesine izin verişime
Evet sana degil bu gözyaşları..
Git hadi terket bu diyarı..
Terk et ama kendi yoluna git...
Bir başka gönül diyarına degil
Bir başka gönül yarası açmaya değil.....
Kendi hüznünü kendi yanlızlığınla paylaş..
Ve kendi hüzün zehrini bir gönüle enjekte etme...
Bırak...Bırak gönül yarası..
Gönlümde bıraktıgın yaraları öyle bırak git...
Git ki daha derin olmasın...
Git ki geri dönüşümü zor olan yaralar açmadan...
Hadi al biletini ve git yanlızlığınaa