Hüzün 2 Şiiri - Necati Şimşek

Kasvet rüzgârları esti içimde
Karanlıkta ışık arar uçlarım.
Hüzün sağnak sağnak çılgın biçimde
Önüme düşüyor, kardan saçlarım.

Sağ elimde kalem, sıçrıyor sola
Solumdaki baskı çıkıyor kola
Noktalanmış ömür bitimsiz mola
İçimden gitmiyor kâbus düşlerim..

Anlaşılmaz duygu sarar bedeni
Ürpertiler başlar yıkar nedeni
Küf bağlattım ömür denen madeni
Yıkılıyor vücut, vurur dişlerim.

Yağmur yağar damla düşmez bahtıma
Kötü kader bağdaş kurar tahtıma
Tek bir kere sadık kalıp ahtım’a
Kışı yazda yazı kışta işlerim.

Söylerim yazarım gelir mi sonu
Hüzün benliğimde ben isem konu
Her yeni eskidi, her eski yeni
Daha kimi bulur, kimi suçlarım?

25.05.2010
Necati ŞİMŞEK
Ankara