Eylül,
Terk edilmiş bu virane parkta
Sararmış yaprakların çıtırtısında
Çocukluğumu ararım
Bir garip yalnızlık çöker omuzlarıma
Ne yapacağımı bilemeden kalakalırım
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
güzel bir şiir.tebrikler adaşım.
hüzün şiire yakışır. şiir insana...
eylül ü bize yakışltırdılar ama durmadı. yakışmadı ama alıştık...
eylüller hüzün kokar,
eylüller ayrılık
eylüller pastel sarar bedenleri
eylüller ölüm olur
düşer toprağa....
tebrikler dizelerinize, şiirleriniz güzel duyarlı, anlamlı...
emeğinize sağlık.
Mustafa ÜNVER
bu şiiri okumak çok keyifliydi..
yüreğinize sağlık Arzu Hanım..
saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta