Elinden tutup sonbaharın attım ilk adımımı.
Uzun bir yürüyüş olacaktı, farkettim;
Ama hiç tereddüt etmedim.
Zamanın ilerlemesine de karşı koymadım,
Sevgine kapılışıma karşı koymadığım gibi.
Yalçın kayalar çıktı önüme geçit vermeyen.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta