Hüznün Yağmur Olur Yalnızlığıma

Tek başına dünyada çocuğunla bir
Olduğunu sanırsın yok alnında bir kir
Azap içindesin ihtirasın tekdir
Hüznün azap olur yalnızlığıma

Dostluğunu dilenirken düştüm aşkına
Mercan ile lal ile doyurdun beni
Ezeldendir aradığım tözümün eşi
Hüznün katık olur yalnızlığıma

Bu nasıl birikimdir saygı uyandıran
Taşlıcalı Yahya’dan Emre Divanından
Saygı sevgi aşktan Bahamalar’dan
Hüznün mercan olur yalnızlığıma

Gözlerinden okurum bana sevdanı
Bana mı aşka mı duyduğun tutku
Ben acizim sen ayırdedeceksin bunu
Hüznün isyan olur yalnızlığıma

İstersin ki sana şiir yazayım
Derdimi döküp de ilan edeyim
Murat alıp murat veremediğim
Hüznün şiir olur yalnızlığıma

Kartal bakışlım şahin görüşlüm
Vuruldum vuruldun aşka gömüldün
Hayalim hayalin sevda gönüllüm
Hüznün hülya olur yalnızlığıma

Erkek gibisin sulta durduran
Otorite akar dört bir yanından
Naifliğindir tül altında kalan
Hüznün tutku olur yalnızlığıma

Gezersin kırlarda çiçek derlersin
Çiçekler ile türlü süsler eylersin
Kız sen beni böyle ne edersin
Hüznün murat olur yalnızlığıma

Keder bilmez gibisin hep neşelisin
Zorlarsın kendini şarkı dinlersin
Kulağımda neşe gönlümde dertsin
Hüznün keder olur yalnızlığıma

Seni seviyorum der iken sesin
Nedir haykırışın nedir muradın
Anladım tutkunu inkar edersin
Hüznün şiar olur yalnızlığıma

Derdimi atarım kırlara çıkıp
Hep seni düşünür bu abdal aşık
Tutkunu tutkumla söndürmeye açık
Hüznün yağmur olur yalnızlığıma