Hüznün Göz Yaşları Şiiri - Mehmet Keklik

Karanlık gecelerde şimşekler çakarken faniler evlerinde bakiler mekanında

Kendi alemine insanlar sessiz, ruhlar sakin, gök yüzü durgun olduğunda

Her an gönlümde fırtınalar koparan sensizliğim sanki kimin umurunda

Siyah beyaz dünyama gök kuşağından ebru desenli dekorlar çiz ne olur

Tatlı bir bahar meltemi gibi, yeni açmış bahar çiçeklerini okşarken

Baharın güzelliği sana demet demet, mis kokulu çiçekler sunarken

Çimen Gözünün pınarlarından inci gibi yuvarlanan damlalar ile suladığın

Gönül bahçesine inerek bir demet çiçek toplayıp kabrime gelirsen ne olur

Beyaz bulutlara beyaz bir kıyafetle binerek uçup gittiğimden beri

Gözlerin derinliklerde ellerin semada, dilinde dualarda arıyorsun beni

Kabir azabına razıyım, cehennem azabına razıyım ama sensizliğe değil

Ak kanatlı güvercinler gibi kanat çırpıp kabristanıma uğrasan ne olur

Bilirmisin Hüznün gelin olduğu bir izdivaçta mutsuzluk gelinin tacı olur

Göz yaşının damla damla işlediği kabrimin toprağına ağlama ne olur

Sensizliğinin bana verdiği yalnızlığa üzülme, tattırdığın hüznü bana bırak

Dökme göz yaşlarını kalbimin derinliklerine bırak Mehmet rahat uyusun ne olur