Hüznün Gölgesinden Şiiri - Beytullah Dem ...

Sıyrılıp kaçmak istedim
korkaklığı da göze alarak
büyüdüğüne inanmayan bir çocuktum
gecenin terkedilmiş yanında
yalnız yaşayan.

susmadı şarkılar
uzarken keder
yaşananlara dönebilme çabasıydı
günlüğümden taşan
sevgi dolu
boynu bükük sözcükler.

aldanışların ardından düşünmek zordu
geçmişin büyülenmiş gözleri
anımsananlara küfreder gibi
ağlamaklıydı artık
ama sen en güzel mısrasıydın yine de
aşkları anlatan bütün şiirlerin.

Ve benim yüzüm kan içinde
selde kalmış odam
ıslanmış yazdıklarım
zamansız kuruyan yapraklar gibi
dökülüp solmuşum
hüznün gölgesinden sana bakarken.