Hüznüme çarparak ilerliyor yıllar...

göçmen kuşlarla göçtü yüreğim
mevsimlerden sonbahardı,kırılgandı bütün hallerim cam misali
dokunsa rüzgar, dökülüyordu inci taneleri gözlerimden
avutmuyordu şarkılarda,ben başkayım şimdi

medcezir yüreğim,belli değil kederim yada neşem
ateşe veriyorum geride kalanları
senide kendimle yakıyorum şehrin orta yerinde
yağmurlardan meded umuyorum belki söndürür ateşi ve küllerinden doğar aşkımız

yanlış harcandı bizde yıllar
dönüşü olmayan bir yol gibiyiz şimdi
gözlerin kalıyor ağlamaklı duvarlarımda
seni kucaklıyorum hasretimle, göçüyoruz mevsimlerden usulca
belki başka bahara sevgilim, açık tut yüreğinin kapılarını!