hep kırılacak, nasılsa kalbim
seni en yıkık anlarında
taze tutmadımı
hüzün,
sen hep ağlayacak gözlere sahipken
seni ağlatmadımı insanlar
ya hüzün
hüzün tutmadımı ellerinden
gözyaşlarını coşturandı,hüzün
sana ağlarken gülmeyi
ölmek isterken
yaşamyı öğreten bu siyah hüzün
ey benim
aynı anda gözyaşı akıttığım hüzün
ey benim gönlüme ektiğini biçtiğimi
bir tuttuğum hüzün
sakın beni terketme
gönül kuru dallara dönerken
sen ıslak hüznü serp yüreğime
ve sakın beni terketme............
Vildan AltunbaşKayıt Tarihi : 5.11.2008 15:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hüzün beni diri tutuyor....yoksa....ölmüştüm....
![Vildan Altunbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/05/huznum-sakin-beni-terketme.jpg)
Birol Hepgüler.
TÜM YORUMLAR (1)