kalemim fırçamdı
hüznümdü yansıyan tuvale
bir renge bağlanan tutsak!
gülerken ağlayan dudaklara baktılar
'karamsar' dediler.
Anlamını yitirdi düşler acılar
hüznümle buluşan acılarımı,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Her kahkahanın arkasında bir hüzün gizli oluyor.
-Mutlu,az hüzünlü dünya diliyorum.Teşekkürler.:=)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta