Hüznü Uyutan Gece Şiiri - Ahmet Nejat Al ...

Bir nefes alırım,
ağır, solgun,
Sanki gecenin yükünü
omuzlamışım gibi,
Bir hüzün, içimde
sessizce yankılanır,
Bir de umut,
tıpkı sabaha gebe.
Gözlerimi kapatırım,
sen gelirsin aklıma,
Bir güneş misali,
doğarsın karanlığımda.

Sinesinde hüznü
uyutan gece,
Bilir ki, her yara
bir gün kapanır,
Her kayıp,
bir kavuşma
özlemi taşır.
Ve ben, her karanlıkta
seni beklerim,
Bir gün, içimdeki
gecenin sabahına,
Gözlerinle ışık
saçacaksın yeniden.