Ruhum yorgun sevgili
Sel gözyaşlarım
Kulağımda sesin, ağzımda şarkı, mırıldanıyorum
Bir çift göze vurgunmuşum bilemedim
Hayret ediyorum biliyor musun
Benim saf sevgilim bu değildi
Daha hayatın başında anlamını yitiren bazı duygular
Kalbim daha hızlı çarpıyor
Daha hızlı doluyor gözlerim
Bu konuda içimdeki çocuğu öldüremiyorum
Sanki hâlâ onun fikirleriyle yaşıyorum
Anlamını yitiriyor her şey
Yine ben, yine sayfalar, yine yalnızlık.
Hüzün bırakmıyor peşimi.
Artık yazdıklarım da yetmiyor anlatmaya.
Üşüyorum yalnızlığın dondurucu soğuğunda.
Yine ben, yine kalem, yine boşluk.
Kalabalığın ortasında boğuluyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!