Hüznü Sevgi Şiirleri - Şair Hüznü Sevgi

Aşk...
Bir tılsım...
Tılsıma kapılmış iki yürek
can çekişir ateşe dönüşmüş sevdasıyla

küllenir;

Kundaktaki bir bebek gibi
savunmasızım aşka...

Hüzn-ü Sevgi

Bir kez aşka düşmeyegörsün kadın...
İmkansızlığı bertaraf edip
ölümüne yürür...
Bin kurşun sıksan sırtından
yine de sevdası kördüğüm...

Seni sevmek;
Hırçınca...
Delice...
Kavramak...
Sana dair ne varsa...

Kurutulmuş bir gül gibiydim
kitap arasında...
Ta ki kitabın yapraklarında
seninle karşılaşana kadar...

Hüzn-ü Sevgi

Kurutulmuş bir gül gibiydim
kitap arasında...
Ta ki kitabın yapraklarında
seninle karşılaşana kadar...

Hüzn-ü Sevgi

Sesinde kuşlar hâkimdi,
Çevreliyordu sesimi, sesime her karıştığında.
Kanatlarındaki huzurdan içtim;
Katığım bildim sevdama...

Hüzn-ü Sevgi

Ay utanır;
gizler gamzesini,
Gözlerini kırpar...

Geceye salınan ninniyle
Yıldızlar olta atar umuda,

Göğün endamını çizgileyen kuş sürüsü
yüreğime masallar giydiriyordu;
sen uyuyunca...

Bir yol var önümde
Fersah fersah patika.
Yollar yarin ayak izleri,
Sır olmaktan şaşmış
Çakıl taşı yollar...
İki tarafı lavanta tarlası,