Hüznü Sevgi Şiirleri - Şair Hüznü Sevgi

KADINIM BEN
Kadınım ben...
Duyguların baş kahramanıyım.
Yerine göre anneyim,
Yerine göre aşk...
Örselenmiş, bastırılmış duyguların tercümanı,

Bir bağ bozumu,
Güz sancısında güneşin kızgın sarısı...
Asma gölgesi hüznü,
Yaprakların ortak kederi,
Ayrılığa dair...
Kadınların alnından akan terler,

Aşk kâftanını giymiş bir yüreğe;
mesafe ve engeller hükmedemez.

Hüzn-ü Sevgi
...2016

Yeşile açılan pencerede
şehrin sesi gibidir
seni sevmek...
Kâh kalabalık
Kâh kimsesiz...

Kanatlan sevdiğim...
Yanıma uğra...
Durma al beni sensiz boğulduğum sulardan...
Göğsüne mıhla,
korkuyorum sensiz sulara meltem olmaktan...

Kanamalı harflerden
AŞK yaptım sana,
taşı solunda!

Hüzn-ü Sevgi

Ben seni Kapodokya gibi seviyorum.
Volkan olup küllerimi savurur gibi...
Yüreğimde yeni bir kent yaratır gibi...
Aşkından deliye döner gibi...
Seviyorum...
Seviyorum...

Karga sekmez iki geçit arası,
Kolyeden köprüler kuruyorum.
Yollar aşka koşuyor,
Ben sana...

Şiirimi üfleyip pamuktan bulutlara,

Çal kemancı...
Hicaz makamında çal
hayatımdan mutluluğumu çalanlara...
Çal kemancı nihavent makamında
aşk dergâhında canıma can
ömrüme ömür katanlara...

Her bir teline
şiirler asılan o saçlarınızı
bir gün kesmenizden korkan
o adamları sevin...

Hüzn-ü Sevgi