Huyum Kurusun Şiiri - Erdem Gümüş 2

HUYUM KURUSUN

HUYUM KURUSUN

Gökyüzünde bölük bölük turnalar
Varın ahvalimi yâre söyleyin.
Yâr nasıl bıraktı aynen öyleyim,
Çizemem adını huyum kurusun…

Aşkı sevdasından kaçamıyorum,
Yad ellere gönül açamıyorum,
Yüzümde gülücük saçamıyorum,
Çizemem adını huyum kurusun.

Kördüğüm rüyalar seçemiyorum,
Yıktığı köprüden geçemiyorum,
Sevdamıza kefen biçemiyorum,
Çizemem adını huyum kurusun.

Öldü bülbül gülü sulamıyorum,
Ayrılığa neden bulamıyorum,
Döküldü saçlarım yolamıyorum,
Çizemem adını huyum kurusun..

Gittiği günleri sayamıyorum,
Eyüp’ten sabırla dayanıyorum,
Sevmek adam işi cayamıyorum,
Çizemem adını huyum kurusun.

Hasretlik bendini yıkamıyorum,
Geceden gündüze çıkamıyorum
Fikrimi aklıma tıkamıyorum,
Çizemem adını huyum kurusun.

Yorgan yastık diken yatamıyorum,
Rüyalarım kabus satamıyorum
Yine de sevdama çatamıyorum,
Çizemem adını huyum kurusun.

Gelsin Figaniyi sustursun derim
Düşüme düştükce ömrümü yerim,
Omzumun üstünde büküktür serim
Çizemem adını huyum kurusun.

KUL FİGANİ
İZMİT