Huysuz Ve Tatlı Kadın

Huysuz ve tatlı kadın koydum adını,
Kalbi bir deniz feneri kadar aydınlık,
Gözleri ummanlar kadar derin,
Sözleri sanki zehirli bir ok,
Vay düşmanının haline, vay.

Bir gülüşü var, ölüp ölüp dirilten,
Bir şiir okuyuşu var, beni sanki öldüren.
Her kelimesi huzur,
Her hecesi bir nota.
Sarıldım yüreğine, huysuz ve tatlı kadın.

Naif olduğu kadar narin,
Narin olduğu kadar haşin.
Haşin olduğu kadar cesur,
Ve cesur olduğu kadar kararlı.
Ruhu ince ince dokunmuş bir kanaviçe,
Sevgi dolu sözlerinin altında bir umman gizli.

Bakan göremez yüreğini,
Duyan bilemez hislerini.
Ben hissettim gizli gizli,
Huysuz mu huysuz,
Tatlı mı tatlı,
Sen ne güzelsin kadın.

Kırgınlıklarını saklar,
Dolar diline sevgiyi.
Gülüşlerinin ardında bir damla gözyaşı gizli.
Ama ben bilirim içindeki fırtınaları,
Neleri atlatıp neleri atlatamadığını.
Ben bilirim her gece kanayan yüreğinde gizli yaralarını.
Huysuz ve tatlı kadın,
Babasının prensesi, huysuz ve tatlı kadın.
Huzurun tek sesi,
09.07.2024 10:39