Huysuz Kadın Şiiri - Muhammed Teke

Bakarsan gözlerimin içine öyle sevgi dolu
Kanmamak için dirensemde, bir şey gelmez elimden
Huysuz kadın, kim geliyorduda içinden
Neden hep itiyordun beni elinin tersiyle?
Günahı var mıydı şarkıların, eşlik ettiler derdime
Peki ne sevap işlemiştimde çıkardı Tanrı seni önüme
Ne anlamı kalabilirdiki yazdığım şiirlerin;
Ne anlama gelecekti içinde olmasaydı gülüşlerin
Huysuz kadın, demirden daha mı katıydında
Kalpten miydi de engelin beni bir türlü sevemedin?
Bilmem umrunda mıyım, umursar mısın ama
Ahı çok vebalimin acısı büyük olacak gecelerin,
Eğer hatrı olmasaydı gözlerinin;
Ulan şimdi senin! ama hatrı büyük sevgimin.
Hangi gece çıktın ki aklımdan başımı yastıga koydugumda
Huysuz kadın, sevemedin bunu anlarımda
Seviyorum diye neden dimdik duruverdin karşımda?
Hani sevenler ölmezdi, hangi seven ölmedi?
Zaten Mecnun'un kalbini Leyla sökmedi mi?
Şirin dağlarda Ferhat'ı kurtlara yem etmedi mi?
Sende sökmedin mi benim cigerleri mi,
Huysuz kadın, sen; sen bakarken öldürdün beni
Çünkü ben o bakışa denk geldiğimde öğrendim ölme eylemini.