Huysuz Dünya Şiiri - Hasan Özünal

Huysuz Dünya

Çok huysuzsun be dünya,
Geçinmek zor senle.
İlk adım attım hayata,
Ayağım taşa geldi.
Erdim gençlik çağına,
Olmaz işler başa geldi.
Görmeden bir güzel gününü,
Ömür geçti bu yaşa geldi.

Gülene gözyaşın hediye,
Bilene ihanet ilave,
Kime sarılsak yar diye,
Ya hain çıktı ya divane.
Her güzel hayalimize reddiye,
Hayallerimizi de çaldı pek çok avane.

Çok huysuzsun be dünya,
Geçinmek zor senle.
Benim olacaktın güya,
Ne hesabın var ki benle.
Görmedik güzel bir rüya,
Baş edemedim oyununla, hilenle.

Ömrümü çaldın, suç benim oldu,
Zemheride gül istedin, baharda soldurdun.
Torbaya altın koydum pul doldu,
Baki Âleme hazırlandıkça ömrüme doldun.
Gülistandaki her gül tomurcuk iken soldu,
Ağarmasına razıydık saçımızı sitemle yoldun.

Sen bir ağaçsan, olamadık bir mevsim yaprak,
Teselli kalanlar, birkaç hoş seda olacak belki de,
Hakkımıza düşen, senden bir karış kara toprak,
Nasip olacak belki, nasip olmayacak belki de…

Çok huysuzsun be dünya,
Geçinmek zor senle.
Benim olacaktın güya,
Ne hesabın var ki benle…

Hasan ÖZÜNAL
Karaman - 2018