Huylanir Beyler Şiiri - Mehmet Ali Onay

Kime n’ettiydim ki kabâhat neydi
Prangalanmışım kapılar kitli
Şimdi kardeşliğin sevmenin vakti
Dediğimize mi huylandı beyler

Canım yandı of of geldi dilime
İsyan hak değil mi zalım zülmüne
Hayatı benzetmen soğuk ölüme
Dediğimize mi bozuldu beyler

Yaralarım azdı tabib câr eyle
Sebep gör halimi utan ar eyle
Ekmekler yoğrulsun alın teriyle
Dediğimize mi huylandı beyler

Kul kula eğilip bükmesin boyun
Kirli hilelerle dönmesin oyun
Delmeli bendini bulanık suyun
Dediğimize mi bozuldu beyler

Tetiğe parmağı düşüren beyin
İnsanlığa düşman en büyük hain
Hükmü son bulmalı ağanın beyin
Dediğimize mi huylandı beyler

Bu düzen son köşesini dönüyor
Şaşırmış dengeyi kaydı kayıyor
Yarınlarda güneş bize doğuyor
Dediğimize mi bozldu beyler

ŞAHAKUL’um derki çekmem sözümü
Herkes kat kat açsın yumuk gözünü
Boşuna örtmeyin günün yüzünü
Dediğimize mi huylandı beyler