Bırak...
Şu çaldığım sefil divaneler, sesinde titreyip esmesi tutan ıslıklara nefes oluşumdur
Elçiysem elçi...kalıplara konulmayan şeylerin kontrolünden çıkarak
Dilediğini çalsın çağırsın gönlümün delisi bırak...
Bırak...! nasıl devrilirse oraya dökülsün hayatı keşfe çıkan rüzgarın neşesi
Gül o yağmurlardan koklasın, o çınarlarda yorulduğu zamanı dinlensin yüzyıllar
Bırak...kırçiçekleri dilediği çağda toprağa bassın ayağını
Deli desinler kardelene bırak....!
Bırak...aşkındışı ve hayattan uzak
Öteki şeylerden nasıl olsa
İnanamayacağın kadar luzumsuzu var
Seyfi Karaca........Ocak / 12
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 5.1.2012 22:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!