Yüzüne ay doğmuş
Gözlerin bulutsuz
Bakışlarının nuruna
Zem zem bürünmüş
Alamamışlar çocukluğunu
Yolunu şaşırmamış sevi kuşları
Gün sabahın serinliğinde aurasıyla doğar
Yalan Tepelere
Doğrulsan deniz toy bir kız
Kıyılar bakir
Saçları bir huzur beldesi uzanmış uyuyor
Çarşaf beyazlığında
En zor şeydir koyduğun yerde bulmak vefa yı
Kaybetmeden
İşi biter çeker gider vefasız
Geri dönmez, bir daha dönerse de vefa affetmez
Zeytin gözlerinle gel
Bakışların yaşanmışlarını anlatsın
Yalın ve epik
Ben en çok senin saçlarını özledim
Tellerine şiirler yazdığım
Birde çocuksu dişiliğini özledim
Benim öğretmenim
Bilginizle sevginizle
Kültürünüzle görgünüzle
Güzelliğinizle gülmelerinizle
Çiçek kokunuzla
Benim öğretmenim
Dönmesin bana ismi lazım değiller
İster A yla başlasın ister G yle isterse Z yle
Kelepçelerle bağlamışım sevişmelerimi
Özgürlük uzak yalanlar yorgun tenler gerçeksiz
Soğan soyma ağlamalarına giderken kar yağıyordu yalanlarına
Ben bir Ayla yazsam cümleler uzar
Sözler yetmez
Gözlerinde açık denizler görürüm
En güzel yeridir gülmeleri desem
Memeleri kıskanır
Hoş geldin
Sen geldin kentim büyüdü
Serinledi asfalt
Yıldızlar sormuştu
Seni bana
Müjde verdim onlara
Her alev korkarmış sudan
Ama sen kokrmuyorsun
Şundan bundan
Yine derelerden akmışsın denizlere
Kaç bin balık denize koşarda çok azı yetişir ya
Seksenli yıllar gariban yıllar
Tütün tabakasında başlayan
İzmaritle son bulan sevgiler
Ayaklarımın üstünde kalbimin altındasın
Boyuna boynuna yetişirmi hırslar
Boynu bükük mız mızlıklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!