Hüseyin ve Saadet Şiiri - Alper Altuğ

Tuvaletten çıkarken görmüştü
Saadet'i ilk defa...
Saçlarını bir o yana bir bu yana sallıyordu,
İlk görüşte kalbi atmıştı ona
Kan bir başka hızlı gidiyordu tüm hücrelerine
Tanıştırdılar onları...
Aynı kültürün insanlarıydılar
Kısa sürede birleştiler
Artık bir bedendiler

Ama o bedende bir hastalık vardı
Saadet'in babası
Saadet'i camdan gördü Hüseyin'i öperken
Bütün gece dövdü
İşkence üstüne işkence
Vücudundaki morluklar kalbine işlemedi ama
Sökemedi babası kalbinden Hüseyin'i! ! !

Okula giderken buluşurlardı sabahları
Hüseyin günün ilk sigarasını yarinin yanında
Öğretmenlerden kaçak içerdi
Bir hurda arabanın arkasında içerlerdi sigaralarını
Kim bilirdi o hurda araba
Saadet'in sonu olacak diye...

Gel zaman git zaman babası bir daha gördü sevgilileri
Hüseyin'in suratında patlayan tokatlar
Saadet'in kalbine bir hançer gibi saplanıyordu
Artık okula babası bırakır oldu Saadet'i...

Hüseyin'de yalnız içiyordu sigarasını
O hurda arabanın arkasında
Bir gün
Aşkı depeşti Hüseyin'in arabanın camına yazdı
''Hüseyin Saadet''

Sonra günler sonra o arabanın önünden abisi geçti Saadet'in
Yazıyı görünce deliye döndü
Kendi kız kardeşinin ismi arabanın camında yazıyordu
Artık kardeşi bir yosmaydı ve ölmesi gerekirdi
Yasaydı bu
Bu yazgıyı ne o yazdı nede o değiştirebilirdi! ! ! ! !
Onlar öyle yetişmişti bundan sonrada böyle gidecekti......
Doldurdu silahını gitti okul çıkışına
Kalabalık arasından korkakça ilerleyen kardeşine tuttu
İki el ateş... Sadece iki kurşundu Saadet'i Hüseyin'den ayıran

Kaçtı katil abi
Saadet'in kanlı bedeni Hüseyin'in kollarında son
Nefesini verdi...

ARTIK İNTİKAM ZAMANIYDI...
Hüseyin taktı beline bıçağı
İçti alkolü
Dayandı abinin kapısına
Kapıyı açan abiyi yirmi yedi kez bıçakladı

Hüseyin şimdi ceza evinde
Saadet'te bir toprak parçasında
Ölümün sıcak yüzü şimdi Hüseyin'i bekliyor ama
Bu sefer ayırmak için değil Kavuşturmak için.......