Hüseyin Polat 2 Şiirleri - Şair Hüseyin ...

Gece binmişken sırtımıza kurşundan ağır,
Birde sen yorma azizim, gör şu ahvalimizi.
Soluğumuzu tükettik, kime seslensek sağır,
Bir de sen sorma azizim, diyemiyoruz halimizi.

Bakma bana öyle sevgili
Ne bir körüm, ne de deli
Gözümün gördüğü bir sen
Zihnimde yok senden evveli

Bakma bana öyle sevgili

Bir ikindi okunuyor hicaz makamında
Tatlı dillerini samimi sükuta bırakmış
Tarifsiz hoş seda reyyan bakışlarında
Yüreği bir sukutu hayal kalesini yıkmış
Bir ikindi okunuyor hicaz makamında

Bu gün bayram
Barıştık mı diyorum
Gülümsüyorsun darıldık mı ki diyerek
Sen gülümsüyorsun,
Bütün dünya gülüyor belliyorum

Bir rüzgâr eser usulca pencerelerden odalara
Garip bir hüznü getirir soğuk uzaklardan
Bulutlara bakıyor derin, bin gam yüklü bulutlara
Tek tek dökülen sarı yapraklar gibi oluyor insan

Adı eylül yalnızlığıdır, gelir oturur baş köşeye

Bakma öyle gece gece, yıldız yıldız
Ne olmuş yani, alt tarafı yenilmişiz
Hepsi, birkaç savaş kaybedilen masada
Kalbimizi de teslim etmedik ya
Bir de hayallerimizi

Gece olur sen uyursun
Demir alır o karanlık limandan
Gülüşünle yüklü kağıttan hayal gemileri
O çağlamaktan usanıp durulan sulara düşer
Bir dolunay gibi yüzün
Seyrederim de seni güne değin

Ey gece!
Ey Kalem!
Ey gözümden kağıda dökülen yalnızlığım!
Neyle onarmalı bu kırıkları
Çatlaklarından sular sızıyor ümidimin
Bir yol yürüyor, bir ben yürüyorum

Kendi ağacına küsüp,
Kendine bile muhalif,
Bilinmeze savrulan
Sarı yapraklar gibiyiz şimdi.
Dönerken kendi rüzgarımızda,
Soğuk sessizlikler alıyor

Bugün daha bir güzel gördüm seni
Şiirim çok güzel durmuş üzerinde
Yazmakla tüketemem güzelliğini
En mükemmellik yer etmiş gözlerinde.

Sonra saçların dalgalanır rüzgarda