Hüseyin Pelit Şiirleri - Şair Hüseyin Pelit

Mahşer yeri adeta insanlar sıkış sıkış
Yok mu bir umut yolu yok mu bir çıkış

Sevdalar yaktı bu teni öptü buseni
Haykırırdı dudaklar çıldırtırdı beni..

Başımı döndürdü gülen yanağın
Ben aşık değildim sonradan oldum
Katıksız yemekte bendim kaşığın
Ben kaşık değildim sonradan oldum

Habersiz kalamam yazarım aşkı

Doldur sancıma sen bir içim bade
Sensiz kahrolur bu ruhla bu beden
Bu gönül emrine gülüm amade
Sensiz kahrolur bu ruhla bu beden

Aşkına bir içim gider sahiden

Bu gece yükseldi miraca
Mescidi Haramdan Mescidi Aksaya
Sonra Burak ile fezaya
Sizin miracınız olsun

Açıldı eller havaya

Ölümü öldüren, yüzümdür benim
Düşmana korkular, salan yiğidim
Vatanım bayrağım, namusum benim
Diyerek sipere yatandır Şehit

Vatan borcu namus borcu bilerek

Sevgi pınarım
Durdu bu gece
Aşkı zinciri
Kırdı bu gece

Yaşanmaz oldu

Seni anlatmaya yetmez bu diller
Senin tarihini bilmez bu eller
Seninle ölmeye vaat edenler
Toprağın altında rahat edendir
Çanakkalem o ne büyük zaferdir

Ayrılık bahtıma bir figan düştü
Savrulup yanıma yar yar'an düştü
Açılan ellere beyaz can düştü
Yine bir kor düştü kalbime..
yaprak dökümü

Cana yakın sesi bedenden yakın
Parlayan dudaklar alev kırmızı
Hesapsız aşkına gel akın akın
Yarınlara götür dev aşkımızı

Dinmeyen sadadır dudaklardadır

Sensiz geçen günlerin bir hazanı varsa

Hazan bahçemin son gülüsün

Bana koşan bir hayali yarsan