Kimi sevdiğini sanıyorsun ki.? !
Yok ben diye birisi..
Gözlerimin görebildikleri var..
Yok gözlerim,
Göremiyorum ki onları..
Nasıl inanabilirim ki
Gönlünde terkedilmişim,
Bitti diyen ben olsam ne fark eder..
Gittin diyerek ne beni yor ne de kendini kandır..
Ve sus artık..!
Sadece sus..
Çekilsin kelimelerin hayatımdan,
Hadi doldur yavaşça bir kadeh daha
Anlatayım tüm gerçeklerimi sana..
Kelimelerin konuşmaktan bitap düştüğü an
Bak yüzüme ve dokun gözlerime bakışlarınla..
Çaresizlik bu ya; gereksiz yere özgür bırakılır da
Bugün biranın tadı o kadar eksik geldi ki
O saçma kalabalıkta..
Beni tutan bir neden bile yokken orada
Ve biranın boğazıma tutunamaması gibi
Gitmelisin buradan derken içimdeki bir şey;
Ben kendi özgürlüğümü çoktan unutmuştum
Yok olup giden insanlar tanıdım ben,
Tanıdıkça unuttum; yok oldular..
Tanrısallaştılar belki kendi cehennemlerinde
Ama intihar kokan bir yaşayıştı bu..
Bir şey var gizlenip duran..
Gözümün önünde olan
Ama anlam veremediğim..
Sinsice hissettiriyor varlığını
Ellerim üşüyor,
Bakışlarım donuklaşıyor
Çocuk olmak gerekiyordu belki de;
Yaşananların değerini, nefes alırcasına anlamak için..
Malum, sendin hatıraların en değerlisi
Ve gözlerimi hiç böyle umursamaz bir şekilde kapamamıştım..
Biliyordum çünkü..
Her açtığımda gözlerimi,
Bugün farkına vardım bildiklerimin..
İçimde çırpınıp duran sen değilmişsin,
Kalp denilen ve herkeste bulunan
Ama herkesin bulunamayacağı bir şeymiş..
en son ne zaman seviştin benimle..?
hatırlamakta zorlanıyorum bedenini
ve bakışların aklımın ucundan bile geçmiyor..
en son ne zaman sevmiştin benimle..?
dünyanın en karanlık gününü bile
Eskide kaldı...
Dünde kaldı o güzel günler...
Belki çocukluktadır gülümseyebildiğimiz her şey...
Belki de çocukluktur...
Umutla bakmakmış yarına...
Çocuklukta kaldı diyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!