Bir destan ki kan mürekkep, kefen kâğıt
Nice canlar diri diri topraklara gitti
Bir destan ki kurşunlara söylenmiş ağıt
Önden Ruhi, ardından Süleymanım gitti
Mamak zindanlarında bir salı sabahı
Seccadesinde tespih ederken Allah’ı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
