Ter kokulu uykunun tam ortasında
ölümcül bir rüyadayım
uyanmak ne mümkün,
kan kokulu caddenin tam ortasında
panzerin karşısındayım
kurtulmak ne mümkün.
Siz, dünyanın tüm ağaçları
Ne işe yararsınız?
Hele ki memleketin orta yerinde
Hele ki göbeğinde Taksim’in
Başka işiniz yok mu?
58.000 metrekareye, 700 bilmem kaç tane
İki Kelime
Gecenin yalnızlığında
en tizinden çılgın notalar saplanıyor
intro olabilmek için
yüreğimin her portesine.
King hayattır aslında
birileri batarken, diğerleri çıkar
oyun başlangıcında kağıtlar
herkese eşit dağılır.
Sizce de böyle değil mi hayat?
Başlangıç; herkes için aynı
Sen hiç olmazsa Devrim gibi üzmüyorsun
Her yıl haziranda, bekletmeden geliyorsun
Farkındayım, seni gırnatayla bekleyen az,
Üstelik arzularken zaman da geçmiyor
Biliyorum, gelişin de çok zor be anam
Ama gelirsen de temmuzda gitme emi?
Evet... Telefon sesiydi bu devamlı çalan,
odanın o karanlık öteki ucundan,
uyandı, koştu, açtı o küçücük elleriyle,
irkildi bu simsiyah sessizlik “Alo” sesiyle...
Ve ses; “Beni tanıdın mı küçük kız? ”
Amik ovasından
Akdeniz’e hoyratça fışkıran
turuncu ruhlara bürülü
inatçı portakal bahçeleriyiz.
Mahir’iz duygusallıkta
devrimci kalplere kiralanmış
M ahzun durmuyorum aslında, yıllara meydan okuyorum
E skilerin beni ben ettiği yüreğimle, çöllere kum oluyorum.
R enklerin insana uyumu başka güzel, muhalif baharlarda
A ğlayıp gülsem, küfredip söylensem de yalan dünyaya
L akırdıları bitirdim; çiçeklere bal, çayıma dem oluyorum.
Bilinmeyen bir Şehre doğru girmek üzereyken
zifiri sessizlik geceye karanlık verdiğinde
Nüfus/Rakım yazan fosforlu tabela beliriverir birden.
İşte o zaman
bilinmeyen büyülü şehrin esrarı çözülürken
elektrikler kesiliverir aniden.
“Türkbank Personeline”
Bir buruk celse daha geçti kimilerinin ömründen,
mahkeme kapıları ardına kadar açıldı yine.
Tozlu dosyalar çıkartıldı raflardan
sunuldu deliller, alındı ifadeler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!