Hüseyin Kamçı Şiirleri - Şair Hüseyin Kamçı

Bir nehrin kenarında sessiz ve sakin
Suların şırıltısı kulaklarda çınlarken
Anlatsam içimi döksem akarken sulara
Bugün de geçti başka bahara

Hüznün doruklarında,
Yüreğime dokunan acılarla baş başa,
Kimse dokunmasın göz yaşlarıma,
Gökyüzünden akan yağmurlar gibi...

Sorun Sendromu...
Sorun dünyaya insanlardan mutlu mu?
Sorun insanlara dünyadan mutlu mu?
Peki en büyük sorun ne?
Her soru-n yeni bir sorun

Umutları olmalı insanın mutlu olmak için...

İnsan olarak doğmak yeter mi? asıl mesele İnsan olarak kalabilmektir...

Gidiyor bak bir gün daha hayattan,
Eskiyen yıllar mı yosa biz miyiz?

Bilir misin?
Fakirlerin de fikirleri olur...

Dilden her çıkan kulağa gider mi?
Gönülden söylenen her söz kalbi ezer mi?

Toprak,
Ne bedenler seni buldu,
Neler umduk, neler bulduk,
Aslımız topraktı hayalimiz dünya
İçinde kaybolduk herşeyi unuttuk...

Tutunmak hayata,
Bir pamuk ipliği kuvvetiyle.
Sakın bırakma umutlarını,
Hayallerin olsun yarınlara
Kalmasın hayıflanmalar,
Olmasın çaresizlikler.