Bir buhran senfonisi gibi insan,
Her nefes düşünce her bakış dalgın
Kafalar karmakarışık,
Düşünceler bulanık zihinler yorgun...
Bir kuş olmak, özgürce dolaşmak,
Bir su olmak, akıntıya koşmak,
Bir rüzgar olmak, gönlünce esmek,
Bir rüya, bir hayal olmak istiyorum.
Gökyüzünde salına salına,
Geceyi karanlık sardı gündüze ne,
Gökyüzünü yıldızlar süsledi aya ne,
Güneş ışıtsa da ısıtmıyor artık,
Gönül küsmüş kalp kırılmış kime ne?
Yalnızaca anneler mi özler evlatlarını,
Yalnız anneler mi bekler,
Ya evlatlar...
Özlemez mi hiç annelerini, beklemez mi hiç evlatlar da,
Sahi güçlü olan o yürek ana yüreği değil miydi?
Bir aşksın dünyaya bedel,?
?Bir umut, bir müjdesin sen,?
?Gönüllerin cenneti,?
?Kalbimizin gülüsün?,
?Seni sensiz yaşasakta,?
Hava aydınlansa da gönlüm aydınlanır mı bilmem,
Hayatta iyi insanlar da görür müyüm bilmem,
İnsanların hepsi iyi de kararan gönlüm mü bilemem,
Sıkıntı ve dertlerden nasıl kurtulunur onu da bilemem
Arkama dönüp baktığımda mazi hep sisli,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!