Deymesin ahkamıma kibir ve kin
Şanı şöhreti ben, benden mi bilirim
Ahmak, hayalinde yaşar boş kişiliğinin
Gönlü, hovarda yaşan sensin, ben değilim
Menfaatin tasması mı boynundaki
Mavi gözlerine şiirler yazılası
Umudun uçurtmaları en güzel günlere saklı
Yamuruna ıslanası var düşlerin
Umudu, avuçlarında gördüm bir zaman
Özgürlüğüne bıraktığını bilmeden söyledim seni
Türküler, sözlerini nefesinden almış olmalı
Ey, mavisine boğulduğum deryamın özü
Sensiz söylemedim hiçbir şarkıyı hiçbir sözü
Gönlün derinliklerinde mücehverdi o güzel yüzü
Beyaz tenine papatyalar diktiğim sevgili
Yoksunya şimdi bir harp yerindeyim
Rahman sıfatınla ver
Ya Rab !
Bu dünya da nimetlerinden
Rahim sıfatına nail eyle
Bize,
En güzel cennetlerinden
Parmakların titrediği korkunun efendileri
Sönük baharların yazlarına uyanan sevgili
Hâyanın en kutsallığı hayatın kadınlarında mı?
Kaybedilmiş gülüşlerin buruşan acılarına bakarken
Gümüş kulakların altın kaplamalı öğütlerine aç
Ne demeye çalışmanın anlamsız teleffuzu mu bu?
Sokak lambalarının sessizliğinde
Aydınlatamıyorsa ruhum yalnızlıkları
Kifayetin bu kadarsızlığında hayeller
Ve insan olmak zor geliyorsa küllüklere
Doldurulan bardaklarda sorhoş olmanın acizliği
İçinde sade bir su olsa bile
Geçmişten tanıdık bir ses geldi
Sanki ilk defa duyar gibiyim
Gönül çaresiz, kelimelerin kifayeti
Sanki yeni bir eskiye bakar gibiyim
Zamanın dili olsada konuşsaymış
İki çizgi arasında bir yolcuyum
Ne sağa taşarım ne solcuyum
Varsan varım, yoksan yoğum
Sana açılman kapıların
Ne kilidiyim ne koluyum
Bu Akşam şiirsiz, sessiz
Gönül borçlu kalmışlığın sûkutunda
Hayaller kelimesiz ve harfsiz
İhtiyaç sahibi bir çocuk var parklarımda
Açlıgını salıncaklarda kaybetmiş
Bir ışığa muhtaç gecelerin
Dağılan beşerin enkazında
En derinlerde umutlar var
Parçalanan duvarlarda
Resimlerde kaldı mutluluklar
Ertelenmiş hayaller ve salâ
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!