Şeyda’yı bülbül sanıp beni
Yârin adını gül koymuşlar
Yanına varmayayım diye
Yolunu dikenle donatmışlar
Varamasam da onun yanına
Görmek istemediklerimizdi gördük.
Sizler tek görmeyesiniz diye öldük.
Gençliğimizi de bedel diye sürdük.
Kurşunla sevdalı bedenleri gömdük.
Yurtlarında göçü zorla yaşayanlar,
Ayrılık yaman, gelmiyorki dize.
Geceler uzar, uyku girmez göze.
Sensiz zaman, dokunur artık öze.
Ne gerek var,meleğim fazla söze
Hani; bir yastıkta kocama andı
Huyu var, sakin serin.
Yüreğindeki sevgi derin.
Nasıl sana kötü derim.
Dersem haksızlık ederim.
Uykun var, deliksiz derin.
Sevdam düştü denize
Yüzmeyi de bilmez ki
Hep bakarsa gözlerin
Sevdam hiç boğulmaz ki
Sevdam gök ile deniz
Görmezise gözün beni
Görüntüne durmayayım
Göz görürse gönül sever
Gönlüne nasıl varayım
Yanımda yürüyeceksen,
Keser gibi kendine hep yontanlar.
Boğazınızda kalacak, haram aşınız.
Dönmez her zaman değirmen taşınız.
Taşlar arasına sıkışacak başınız.
Unutmuşsunuz yardımı, vefayı.
Yaşarken duyuramadım, kendimi.
Mezarından hiç duyamazsın, beni.
Yaşarken kıymet bilemeyenler.
Toprağına dikmesin fidan.
Sorumluluk duygusunu tanımayanlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!