Hüseyin Gedik Şiirleri - Şair Hüseyin Gedik

Isınır, buhar olurum,
Bulutlara bürünürüm,
Rahmetle inerim yere,
Emekle dönerim tere..

Soğuk bölgede donarım,

sabahın erken saati, ufukta bir canlılık..
Doğal renk mavi kızıllaşıyor yavaş, yavaş!
Seyrediyorum manzarayı yarı uykulu halimle.
Yeni bir günün sevinci sarar beni..
Evet güneş doğacak! !
Sessiz ve karanlık geceler aydınlığa gebedir.

Yarın farklı, gün aynı
Bu gün farklı, dün aynı
İnsan farklı, gen aynı
Baskı farklı son aynı
Renk değişik, gön aynI
İnanç farklı, yön aynı.

Efendim malümki
Kurt kuzuyu pek sever!
Gün gelir kuzuyu kıstırır kurt,
Hem yalanıyor hem yaklaşıyor..
Kuzu farkında kötü niyetli bu yaklaşım,
Çaresizlik içinde,

Babam ölmüş yüreğimde,
O değeri kayip ettim!
Kardeşlerim feryad, figân
Ağlamadım ayıp ettim..

Babadır ya, iyi bilir

İnsanlar bir özden dünyaya gelmiş?
Kendine birtakım isimler vermiş.
Milletler yetmemiş dahasıda var.
Irklar aşiretler mezhepler falan.

Özüne bakarsak çikar kavgası.

Görmezlikden gelenler var
Engel teşkil olmazsada
Görmek istemeyen görmez
Sahi ama olmazsada
Göremedim diyenler var
Gözlerini kapatarak

Vicdan mahkemesi kurdum kafamda,
Savcı ben, hâkim ben, tanık ben, sanık ben.
Acımasızca yargılıyorum kendimi!
Bildiklerimi öğretmediğim için,
Gördüklerimi göstermediğim için,
Pasif kaldığım için!

Yağmur yağar bu ülkede sağanak,
Fırtınalar var peşimde muhakkak!
Zayıf isen yıkılırsın elbette,
Yumruk yağar joplar döner havada.
Denizlerin yükseldiği an tusunami belirtileri var!
Çalkalanır şiddetle, martılar havada şaşkın.

Eşit şart ve kurallarla oyun..
Ayrı bir zevk büyük bir haz! !
Yaz şairim yaz
yasasına göre yaz,
kuralına göre yaz..
Parmak bas bir şeyler vurgula sende!