Hüseyin Gedik Şiirleri - Şair Hüseyin Gedik

Dostla yaşar dostla ölür zevraki

Kıyaben tanıdım ben bu değeri
Gönlümde ebedi kalır zevraki
İnsan o ki özü sözü değerli
İnsan kıymetini bilir zevraki

Ağır bir ortam oluşur sen olmadığın yerde
Yaşanmaz sensiz yaşanmaz
Hücremin köşesinde hasreti dinliyorum
Seni anlatıyor bana seni.
Rastlamak ne mümkün ola ki.
Sensiz yaşadım diyeni.

Mukaddes lutufdur ilim ve irfan.
Eğitimden mahrum kaldım maalesef.

Yok geriye dönüş imkân ihtimâl.
Cehver iken ziyan oldum maalesef

Bir şeyler anlatır anlayan anlamayana.
Bir şeyler öğretir bilenler bilmeyene.
Niceleri geldi dünyaya anlattı gitti.
Sevdalanmış yüreğini aşkını anlatır kimi.
Kimi soğuk ve serin bakar dağlara.
Dikmiş gözlerini ufka doğacak güneşi bekler.

Annelerin yüreğinden “canım, çiçeğim” dediği,
Duygularla, sevgilerle oya gibi işlediği,
Kanı, canı, sütü ile büyüttüğü beslediği
Annesinin nazlı gülü, nar çiçeğisin aslı can..

Ayrılığın bizi yıktı, kısmet yaban elden çıktı,

sen var ya sen
benim için ne demeksin bir bilsen..
ahhh yüreğimde yanan volkanları bir görsen
talan ettin hayatımı darma dar oldu dünyam
var mıyım yok muyum bilmem
ahh sen varya sen..

Senin inançların senin doğrundur,
Benim inançlarım benim efendim.
Varsayım teziyle nere gidersin?
Aklın başında mı senin? Efendim.

Kendini yetkili görevli sanma!

Hıçkırık ve inilti sesleri yankılanıyor duvarlar arasında..
Bir uğultu boğazlıyor umutlarımı,
çok derinden çekilen bir offf
bir yandan seneler ezmek istiyor beni.
Omuzlarımda hasret, omuzlarımda yıllar.
Yeşil soğan göndermediler üstad,

Aramalı insan yormalı kendini
insan bilmeli gerçeğin kaynağını özünü
arzu etmeli insan
hırsla çok derinden ve yürekten
yüceliyor bilmek arzusu içimde
beynimde açılmadık hücre kapıları var

Ne ölçü var nede çapı
Çok karmaşık ters bir yapı
Çıkmazda kim bulmuş kapı?
Sorsamda bir sormazsamda.

Ne ileri nede geri