Hüseyin Erdoğan Şiirleri - Şair Hüseyin ...

ben bundan böyle
sevdiğime
'şiirim' 'serçem' yerine
artık'güvercinim' diyeceğim
mısralarımda
bu sıfatı vereceğim

dün İstanbul'da hava öylesine soğuktu ki
ne me lazım inatlaşmıyayım dedim ayazla
yan gelip yattım hiç çıkmadım dışarıya
seninle kalmayı tercih ettim başbaşa
nefesin iliklerime kadar ısıttı beni
güzel sözlerdir insanın yüreğini sıcacık eden

dalgalarda sallanıp duruyor sandalım
rüzgar esse de kımıldamıyor bir tek dalım
beni senden mahrum bırakma sakın
bil ki senin yüreğindir benim tek yalım
senli sevdadır geldiğim son durağım
senin tenine değmek için rüzgarlarda saklıyım

bir bahar gibi
rengarenk açmışken yüreğimde
bir şeyleri bahane edip de
sakın hazana çevirme kalbimi
yüzün yüzüme değmişken
ne olursun gözlerime sisler düşürme

hasretin yakıp kavurup kül etti beni
sevdan güçlü kıldı beni derin acılara
bilir misin ne de çok özlerim ben seni?
haydi gel de şifa bulsun şuramdaki yara
ben seni sevmek için doğmuşum
seni severek mutlu olmuşum

senin gözlerin rengarenk bir bahardır
bakışlarınsa sanki ağustos güneşi
ellerin tenimi okşayan bir meltem yeli
o güzel yüreğin de yüreğimin tam eşi
sözlerinse kalbime akan mutluluk seli
çiçekler hep seni açar bu şehirde

acısa da yüreğim
katlanırım yokluğuna
yeter ki kavuşmak olsun
bu aşkın sonunda
sen gerçekten bir çiçeksin
hiç koparılmadan koklanmalısın dalında

ruhumu saran bir mutluluksun sen
seni kollarımda
kendimi gökyüzünde hissediyorum
bir meltem yeli gibi
yüreğimde esip dur ebediyen
bil ki nefes diye seni alıp veriyorum

yokluğun deli ediyor beni
yapayalnız hissediyorum kendimi
bilmem ki görebilecek miyim seni?
tutabilecek misin yeniden ellerimi?
ben mısralarımda dokunuyorum sana
acaba! sen de değebilecek misin bana?

biliyorum bir daha
silmeyeceksin göz yaşlarımı
ağlasam da geceler boyunca
ellerini uzatıp
tutmayacaksın ellerimi
sabahlara değin