kuğu boynuna gerdanlık
incilerden dizme aldım
yaptım bağ bahçe fidanlık
bir elime kazma aldım
yetiştirdim dil kabartan
Ben bir şiir yazdım.. mezarını kazdım
edebiyat gömdüm.. yani tam bir kazdım
fakat alkışlandım.. yereni pek azdım
daha kötü yazdım.. dahada çok azdım
tek ben gelir akla.. hep şair dendimi
ben bu şiir köprüsünü bitirmedim geçmek ile
ilham denen perisini yakaladım uçmak ile
tutmadım her gelen topu çünkü yoktu onun sapı
esin denen kitli kapı giremedim açmak ile
ayağında parizyen
niye sevmedin beni
edirneden vana kadar
ararım sevdiğim seni
dağ başının selvisinden
nasıl bozmaz bilmem bunlar dengeni
yüksek ökçelerle ürkek adımlar
rüyama olurlar konu mankeni
kimi hayır kimi şerde kadınlar
onların sayesi şenlenir hane
saçmalamak bir ihtiyaç.. saçmala tez içeri kaç
hiç erik çiçek açarmı? .. eğer açmaz ise sen aç
ses en açık ifadesi.. duygu ve his abidesi
buna kabiliyet ekle.. sür yarana yoksa ilaç
Kemal ispir.. halis bir.. şair iken..
şehven.. kendini eleştirmen sanır..
daha bu ne ki.. delinin teki..
mantıksız şiir yaz.. git yanında anır..
utanır.. efendim adam.. nadan.. nazım yazmaya..
suyu çoksa bile gübre atalım
bu cennet vatanı çöllemen efendiler
marşı basmıyorsa azcık itelim
virajı hatalı sollaman efendiler
olsa idin keşke sende utanır
temiz aile çocuğu olan bir kimse
aktiveks ile el yumadan çıkmaz
durulama suyu eğer mümkünse
domestos verneli komadan bıkmaz
komaz isen şüphe eder nesebin
yaşamak alın yazın ölüm kadar mukadder
en güzeli şans kaderi talih ile barışma
pişman eder ahçı başı belkim kem laf eder
köftesin ye çek git üçü beşine karışma
düşmanın dahi olsa hor görme karımcayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!