bahçeler marul tere
yar gözünü süzmede
verdim ara haltere
şimdi sıra yüzmede
dağ başında sarmaşık
bahçenize girdim gece yarısı
dudağımı soktu eşek arısı
tutunduğum yağmur pis su borusu
kurtuldu elimden yar öle yazdım
aşığım gözlerine yosun diye
gözümde büyüyen minik devmişin
bana herşey seni hatırlatıyor
nasıl gönül verip nasıl sevmişim
bana herşey seni hatırlatıyor
başarın ufukta küçükce ara
ne vakit kafası eser
nasihati yapmaz etki
babasını bile keser
başkana verince yetki
alkol almaz ise bu zat
karşı balkona gerili
çamaşır ipi gibi ol
üşüme kalın derili
bir obez tipi gibi ol
aksi hal üşür ve buyar
karşı koymadın başlayıp
toplumun çürüme kokma
kargaları sen taşlayıp
bakla tarlasına sokma
bakmayıp gözün yaşına
iki damla yaş süzülüp
yazdığı kağıt yıkanır
buna çok fena üzülüp
bakmışın şair tıkanır
girmişin küsur yaşına
Balığı dalını yere ağdırır
eğilmiş selvisi sütün içiyor
maksadı genişce dudak değdirir
serçe kuş çukurca avuç açıyor
kocaman kafası sığmaz tasına
koskoca denizde palamut arar
bulamazsın baştan başa gez O'nu
yol yakın dön geri etmeyiz zarar
açılmasın bu yıl balık sezonu
mezgitler kayboldu nerde acaba
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!