Anadilim anam gibi yar bana
Anadolu’m anayurdum var benim
Türk doğmuşum canım Anadolu ya
Anadilim anayurdum var benim
Türküm Türkçe’m Anadolu’m var benim
Zaman gelir hatırlarım seni, kulaklarım çınlar.
Unutsam da özlem vardır yüreğimde.
Hasret tüter gözlerimdeki yaşta
Unutma bizleri sen barış amca.
Şarkılarınla yoğruldum,
Hamur oldum.
Aşktan yana iki damla söz
Ve sevgiden yana.
Dinlerken kubbeler seher vakti.
O kutlu sese yönelen ben.
Dilimde senden yana kalan iki kelime
Seni isteyen ve seni özleyen.
Sessizce ağladım sessizce yandım
Bu ne biçim acı ne biçim kader
Sevgilim ben sana doymadan öldüm
Bu ne biçim acı ne biçim kader
Yollarıma yağdı kar ile boran
Asrı saadettendi senin müjden; İstanbul,
Ta o günden kutsaldın, sevgiliydin, İstanbul.
Peygamberin hayalini, rüyasını süsleyen,
Ummandın, denizdin, seraptın İstanbul.
O müjde ki ha İstanbul, ha Cennet.
Ellerinden tutmayı isterdim
İsterdim gözlerine bakmayı
Bağrına yaslanıp ta uzun bir zaman
Kalbinin sesini dinlemeyi isterdim
İsterdim sımsıkı sarmayı
Okşamayı öpmeyi
Güneş ufuktan doğunca
Şiir yazmak istiyorum
Akşam olup ay çıkınca
Şiir yazmak istiyorum
Kalbim sevinçten çarpınca
Gönlüm yine yorgun bedenim firarda
Zamanı derdime ilaç zannettim
Meğer çilem daha yeni başlamış
İnan ki bir tanem yeni fark ettim
Geçmeyen günlerim zehir zemberek
Hasretle başlarım her doğan güne
Bir özlem tütüyor her dakikamda
İçimde bir acı volkan kaynıyor
Çok acı duyarım her tarafımda.
Ümide yer yok mu benim içimde?
Anam ayrı yar, babam ayrı yar,
Kardeş ayrı yar, bacı ayrı yar,
Gözlerimde tüter o sevgili yar,
Şimdi yollarıma yağdı lapa kar,
Yol verin bana ey yüce dağlar!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!