Delikanlı henüz yetmişbeş yaşındaydı
Gönlü gençti daha yolun başındaydı
Gevrek köyünün parlayan güneşiydi
Yozgat ilinin sevinci neşesiydi,
Otuzdokuz yıl çabaladı didindi
Yetinmedi bunca mal mülk edindi
Hüseyin emmi dünyayı çok severdi
Yaşamak varken ölmek niye derdi,
Şıp severdi hemen aşık olurdu
O bulmazsa onlar onu bulurdu
O yollarda gezdi dolaştı anca
Aşklarıyla meşk eyledi yıllarca,
Usluca oturmadı daldan dala hopladı
Yengemin üzerine ne fışkılar kokladı
Gizlice yürütürdü saman altından suyu
Pirensip edinmişti huyu kurusun huyu,
Meyve oldu manavlarda tartıldı
Kumaş oldu terzilerde yırtıldı
Çok renkli yaşardı muhterem bu zat
Şimdi öldü günahlardan kurtuldu.
28/05/2011
Amasya
Kayıt Tarihi : 29.5.2011 00:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!