Hüseyin Akçam Şiirleri - Şair Hüseyin Akçam

Üç beş dört duvar mı,
Bizi kısıtlayan
Yoksa güneşin yedi rengimi
Sinsice ağlayan
Adı neydi
Bizi böyle bağlayan

Bir bitim de uçurum yamacında,
Mavi düşlerimi saldım kayalara
Kurşuni sözler parçalarıyla
Parçalandım bir dost dillerin örümcek ağıyla

Zihnim sillesini vurdu akıl yanına

KARANLIK SOKAKLAR

Karanlık sokakların karanlığındayım şimdi
Gömüyorum içimdeki uhdeleri karanlığa şimdi
Kararsızlıklar içindeki kararın mıydı mahveden seni
Başkaları adına yaşamak ne tuhaftı değil mi sanki

Miadı başlamamış bir sevginin,
Kitabelerini yazdım şiirler dolusu,

Kucak, kucak serpiştirdim alfabelerini
Yapıtımın ana taşları, maviydi dokusu,

Bir harita çizdim.
Çocuksu düşlerimden kalan,
Tüm güzellikleri içine alan,
Sevgi aşkı,insanlığı sunan,

Bir harita çizdim.

Suskundu gözlerdeki sözler
Oysa ne çok özlemdeydi
Gözleri gözleyen gözler
Ana dilim olmuştu bakışında sözler

Ana kucağı gibiydi sendeki dizler

Hangi bebek elindedir doğarken seçimi,
Yaradan can vermiştir akıl ile vücutta biçimi,
İster günahkâr ol, ister cana can ver candan elini,
Yaşamdan feyz al, dik dur, kul hakkı ile gelme sefili

Kürt, Türk Çerkez, lazı insan değimlidir mayası

Yıllar uçup gidiyor sessiz bir gemi gibi,

Göz göre, göre yaşanmışlığa inat,

Yüreğinin avlusunda volta atan,

Kanatlar görüyorum gökyüzünde
Maviye uçuşan kanatlar
Sitemin gölgesine inat sevgiye,
Huzura ve yaşanmışlara kanaatkâr,

Ast olan nedir ki, üstemi çıkmak,

Sol yanım kalmadı...

Dosta yaren kıldım gönül bağımı
Hayat zulmetti ördü ağını
Beyhude başım aldı yarını
Oysa yarın yarınlarda kaldı