Hüseyin Acun Şiirleri - Şair Hüseyin Acun

Sarılarak ağlamak ne iyidir
Yağmur misali
Nasıl rahatlatır insanı..

Senin kalbin ne güzel atıyor.
Ne doğal insansın
Bizlerden misin sen, yoksa farklı mı ?
Hem çok güzel, hem gizemli
Mutluluk olmuş kalbinde bir bahçe
Onları sulayan gözyaşların

Sen benim en güzel şiirler yazamama sebep oldun..

Seviyorum ama susuyorum
Sebepsiz sanki her şey
Belki de soğukluk
Belki de hiç bir şey
Susmak ne kadar içimdeyse
Bunları yaptıran sen sin

Şimdi biz
Bir martının uçuşunu paylaşıyoruz
Seninle
Aynı gökyüzüne bakıyoruz
Değil mi ?

Zaman dolandı boynuma
Akıtıyor zehrini, izin verin.
Bitmişim ben seyredip geçin
Bir arabaya bakarcasına
Veya bir zavallıya acırcasına
Ve Mevla’m hüküm veriyor

Çırpınır cansız kanatlarım,
Bir kafese sıkışmışçasına
Tam mutlu oluyorum derken
İnce ruhumdur bedbaht
Yağmur yağar damla damla
Yüreğimdeki acılar

Bakma dersin,
Bakarım
Unut dersin
Hep aklımdasın
Kapat pencereni
Çek perdeleri

Ağlayamıyorum
Saatlerce beyhude bakışlar
Kırık bir aynanın karşısında
Gerçekler bana karşı
Kulak verenim olsa keşke
Üzülürdük birlikte

Değilim sandığınız kadar mutlu
Çaba, iyi görünme, özgür.
Olmamalı gülümsemek bir alışkanlık
Memnunum halimden çaresizlik
Bilin beni dünyanın en mesudu
Etrafıma güzellik saçmaya devam