Sabahlar
Gecelere
Geceler
Sabahlara karışmış
Her vakit
Kulağımı tırmalayan
Tarihe not düşülmüş;
6 Ekim diyerek anlatılanlara göre olay yeri 'Kalp ağrısı' kırgınlıklarla dolu..
Merhaba soğuk gecem.
Kadın ilk defa,
Sabahlar
Gecelere
Geceler
Sabahlara karıştı
Yazılarım
Şiirlerim tükeniyor
Mevsimlerden kış, ocak ayıydı iyi hatırlıyorum. Yılbaşından iki gün sonra
Sorulan her soruya yazılan her söze bir cevap vardı. Susmazdık sabahlara kadar kalp susar insan susmazdı.
Başlarda bir şiir olurdun yaza yaza öykü yaza yaza da bir roman. Ama adına şiir yazılırdı. Çokça sayfalar tükenirdi,kalemler kırılırdı
İplikle başlardım. Senden bahsedilince ya da bir sayfaya ya da bir romana, yazmaya başladım senin adına diyerek ne kelimenin sonunu nede o bahsettiğin cümlenin ortası bulabilme ihtimali yoktu onca satırın arasında kayboldum ilk defa
Zamanında insanlar “en kuvvetli bağ pamuk ipliğidir derlermiş. İnsan birini gerçekten çok seviyorsa ona pamuk ipliğiyle bağlanmalı derlermiş. Onun sebebi de incecik bağın kopmaması içinmiş.
Duygular diye diye şiir yazılmış sonrasında öykü bitmeyince roman olmuş bir kar tanesi sayısız yağan kardan tek bir kar tanesi düşer avuçlarımın içine.
Bugün kaybolmak
Ve her gün kaybolmak
Kalbinin oralarda olmak dileğiyle..
Gökten kelebek yağsa keşke
Rengarenk bir sezgi
Olsaydı kanatlarımız
Uçmaktan sıkılırdık
Derin bir yağmur kokusu
Kalk hadi, dans edelim
Kendi dünyam kadarım,
Mutluluğum, üzüntüm.
Hepsi aynı torbanın içinde
Kendi dünyam kadar
Toprağım,
Mutlu olamamak dünyada
Artık manzara yok !
Yazılacak bir şey de kalmamış
Sanki sevda da yok
öyle oturup bakmak var
Uzaklara doğru
Hayat nereye götürürse artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!