mahallemizde bir özürlü var.
adı Bibi,doğuştan özürlü.
gerçek adını bilmez kimse.
Bibi ve baba'dan başka
birşey söylemez nedense.
üstü başı her zaman temiz,
gerinip kabarıyorsun,
kibirle dolaşıyorsun,
yüzüme bak ta söyle..!
kendini ne sanıyorsun.
şişirebilir misin gönül yelkenimi,
on gün önce bir karga
kaldırıma fırlattı
ağzındaki cevizi
ceviz kırıldığında
yiyebilmekti niyeti.
ceviz yuvarlandı,yuvarlandı,
saklama, korkma bakmam
gözlerindeki halkalara
inan umursamam
varsın vursun aklar şakaklara
yokluğunda adını heceler
bu halini sevmedim,hiç sevemedim.
sen en iyisi başka birisi ol...
say ki aylardan mayıs,
yüreğimiz kanatlanmış uçacak.
zincirle bağlasalar durmayız,
aşk dağın ardında,
çok uzaklarda,
yolu olmayan bir köy şimdi.
o köy ki her yanı
mayın döşeli.
mutsuzluğumuz değil miydi
bile bile kendimizi kandırıp,
adını mutluluk koyduğumuz.
yıllardır cesaret diye sarıldığımız
korkaklığımıza ne demeli.
sabahın körü bostan'a, hal'e,
kimisi sebze alır,kimisi meyve.
uykusuzluk sorun değil,
yorgun dönse de akşam eve.
kış dondurur,yaz kavurur,
hayata sımsıkı sarıl
mengene gibi ölümüne.
ne sabah ne öğleyin,
bırak ecel yarına kalsın.
* *
yaydaki ok gibi geril
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!