Hürmet Şiiri - Dağlar Özügüç

Koca dağın tepesinden çığ olup dökülüyorlar
Duygu dünyasına katı açılmamış yalanlar
Görenlerin yüreğini dağlıyor sevdanın bu hali
Buğulu ışıkları sönmüş albenisi kalmamış
Her bir tarafından çekilmiş parçalanmış
Birde öylece keyifle uzanmış yatıyorlar
Her tarafı kızıl kana bulanmış leş kargaları
Boşa mı zorluk çektik?Boşuna mı yoruldu yollar?
Her şey ortada kaldı gidenler de gelmiyorlar
Kendine razı bir dünyada
Dar zamanlara kaldık
Çevremizi sarmış ihanet çerağı
Yoksa ölüm akibet için bir ibrettir
Sonunda sökecektir güzel günlerin şafağı
Cefası olamayan vefanın sonu ihanettir
Gerçek sevgiye güvenmek yakın eder uzağı
Hürmet ile güzele yaklaşmak fazilettir