Zaman sensizlikten çalıyor bana ekliyor.
Kendi sesimi kısıyor, sessizliğine odaklanıyorum.
Öfkenin himayesindeki gözlerim,
Özlemine yardım ve yataklıktan tutuklanıyor.
Tenine giden sokaklar çıkmaz,
Kaldırımları bir o kadar tehlikeli.
Yokluğun müzakereye oturmaya izin vermiyor.
Sevgimin büyüklüğünü göndere çekiyorum,
Herkes selama duruyor.
Hiçbir şiir insafına,
Tekmil cümleler imdadıma yetişmiyor.
Sensiz sohbetler çayın buğusuna hasret,
Yalnızlığımla suladığım nergisler solgun.
Hurdaya ayrılıyor anılarımız,
Hurdacı “beş para etmez” diyor.
Kayıt Tarihi : 16.3.2020 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
