Kuşları izliyorum
Ne kadar özgür varlıklar
Sonsuz sandığım deryalar üzerinde
Zarif kanat çarpışlarıyla
O kadar güzel duruyorlar
Ve cıvıldaşıyorlar ki
İnanamazsın...
Keşke bu özgürlüğü ben de tadabilsem...
Kalbimin ruhaniyeti asırlardır tutsak
Asır dediğimse geçen her günün bir asır olması
Onun resmine tutulan gözlerime ne demeli
Ne kadar tutsağım...
En azından özgür olanlar tadını çıkarırken izleyebiliyorum
Ufak bir pare de olsa hürüm
Ama tek isteğim
Hür kuşları gün seyrilirken seyretmek
Toprak kokusuyla...
Seninle...
Kayıt Tarihi : 10.7.2022 02:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hür Kuşları Seyrederken kalem ve kağıt ağlar.
![Furkan Sarıkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/07/10/hur-kuslari-seyrederken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!