Eslenmez, haykırmaz oldu dilim yüce dağlara
Sustum kaldım işte, vurgunum efendime, şahıma
Dem-i bülbül sesleri onu anlatırken oldum şadan
Canana hasretimden, feryadımdan oldum giryan
Hicran değil mâbâd-ı hecr benimkisi
Çekmekten ölüyorum bu aciz bu mahzun hissi
Belki aşkımın başında sanılıyorum lakin
Zati gonca değil mi ilk hali güzide güllerin
Ölümü, cefayı, hicranı çekmişim zaten ben
Onsuz olacaksa bu fani cihanı neyleyem
Bir peyam gelir diye kulaklarım hazır
Öl dese ölmeye tüm benliğim nazır
Ey yaratılmış en güzel gözlerin sahibi
Keşke bilsen seni nasıl sevdiğimi
Kayıt Tarihi : 10.7.2022 03:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
En umutsuz kaldı anlardan birinde şairin kalemi de tam elinde iken savrulan beyitler...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!